این باتری، دی‌اکسید کربن را می‌بلعد!

پژوهشگران دانشگاه "ام.آی.تی"، باتری جدیدی ابداع کرده‌اند که می‌تواند دی‌اکسید کربن نیروگاه‌ها را جذب کند.

کد خبر: ۹۵۶۹۰

تاریخ انتشار:۰۱ مهر ۱۳۹۷ - ۰۹:۳۰ - 23 September 2018

به گزارش روزپلاس؛ پژوهشگران، باتری جدیدی ابداع کرده‌اند که قادر به جذب و تبدیل دی‌اکسید کربن نیروگاهها است.

این باتری، علاوه بر تبدیل دی‌اکسید کربن به مواد شیمیایی خاص، می‌تواند دی‌اکسید کربن را هنگام خارج شدن، به کربنات جامد تبدیل کند. شاید فرمول این باتری بتواند روش‌های جدیدی را برای واکنش‌های تبدیل دی‌اکسید کربن ارائه دهد و نهایتا به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای در جو کمک کند.

این باتری، از لیتیوم، کربن و الکترولیتی ساخته شده که پژوهشگران دانشگاه "ام.آی.تی"(MIT) طراحی کرده‌اند.

در حال حاضر، نیروگاه‌ها به سیستم‌های جذب کربن مجهز هستند که معمولا 30 درصد الکتریسیته‌ای را که تولید می‌کنند برای جذب، انتشار و ذخیره دی‌اکسید کربن به کار می‌برند. کاهش هزینه فرآیند جذب، می‌تواند به طور چشمگیری شرایط اقتصادی چنین سیستم‌هایی را تغییر دهد.

"بتار گلنت"(Betar Gallant)، استادیار مهندسی مکانیک دانشگاه ام.آی.تی گفت: دی‌اکسید کربن، چندان واکنش‌پذیر نیست؛ در نتیجه تلاش برای یافتن روش‌های واکنشی جدید، مهم است.

معمولا تنها راه جذب دی‌اکسید کربن، استفاده از ورودی‌های بزرگ انرژی با ولتاژ بالاست که فرآیند ناکارآمد و پرهزینه‌ای است.

گلنت و همکارانش، به بررسی این موضوع پرداختند که آیا می‌توان مواد شیمیایی حاصل از دی‌اکسید کربن را به الکترولیت‌های حاوی دی‌اکسید کربن تبدیل کرد و سپس، آنها را در طول فرآیند تخلیه باتری، برای ارائه یک خروجی انرژی به کار گرفت.

این گروه پژوهشی، روش جدیدی ابداع کرده است که می‌توان از آن برای ساخت مواد اولیه باتری در نیروگاه‌ها استفاده کرد. آنها با قرار دادن گاز در حالت مایع، موفق شدند راهی برای تبدیل الکتروشیمیایی دی‌اکسید کربن با استفاده از الکترود کربن پیدا کنند.

گلنت افزود: ما نشان داده‌ایم که با این روش می‌توان دی‌اکسید کربن را برای دستیابی به یک الکتروشیمی ساده‌تر، فعال کرد. آمین‌های آبی و الکترولیت‌های غیرآبی باتری، معمولا با یکدیگر استفاده نمی‌شوند اما ما دریافتیم که ترکیب آنها، رفتار جدید و جالبی برایشان به وجود می‌آورد که می‌تواند ولتاژ را تخلیه و امکان تبدیل دی‌اکسید کربن را فراهم کند.

یافته‌های این پژوهش، در مجله "Joule" به چاپ رسید.