وصیت مرحوم هاشمی درباره اموالش

مرحوم هاشمی می‌نویسد: وجوهی که در گاوصندوق دفترم موجود است، در اختیار بیت‌المال بگذارند.

کد خبر: ۲۲۵۸۳

تعداد نظرات: ۲ نظر

تاریخ انتشار:۲۴ دی ۱۳۹۵ - ۲۳:۴۲ - 13 January 2017

به گزارش روز پلاس، در سال ۱۳۶۲ هاشمی رفسنجانی وصیت‌نامه مختصری نوشته است که در خاطرات سال ۱۳۶۲ او به چاپ رسیده است. او در این وصیت‌نامه از دوستان خودخواسته است که نوشته‌های او را که چاپ‌نشده است منتشر کنند و نیز به تربیت فرزندان او توجه کنند، چراکه خودش به‌واسطه کارهای عمومی که داشته است نتوانسته این وظیفه را به‌خوبی انجام دهد.

متن وصیت‌نامه هاشمی رفسنجانی که هنگام حرکت به جبهه برای فرماندهی عملیات خیبر نوشته‌شده است:

بسم‌الله الرحمن الرحیم

الحمدالله رب‌العالمین، اشهد ان لا اله الا الله، وحده لا شریک له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله‌ و اشهد ان علیا و اولاده المعصومین حجج الله.

اکنون که برای اداره عملیات «خیبر» عازم جبهه هستم، مطالب زیر را به عنوان وصیت، یادداشت می‌کنم:

۱- وصیت‌نامه‌ای که در زندان اوین ـ قبل از پیروزی انقلاب نوشته‌ام و پس از آزادی آن را تمدید کرده‌ام ـ به اعتبار خود باقی است.

۲- فقط اضافه می‌کنم که یک‌سوم درآمد سهام شرکت البرز را صرف امور خیریه و رد مظالم‌ نمایند. اگر در آینده سودآور شود.

۳- وجوهی که در گاوصندوق دفترم موجود است، در اختیار بیت‌المال بگذارند.

وصیت‌نامه مهم سیاسی امام که از طرف مجلس خبرگان در اختیار من است، در گاوصندوق بزرگ در دفترم ودیعه است.

۴- موجودی حساب بانک مسجد قبا را در امور خیریه صرف کنند.

۵- من مایلم نوشته‌هایم را که به چاپ نرسیده، مخصوصاً فیش‌های «کلید قرآن» توسط افراد صالحی آماده چاپ و نشر گردد. اگر دوستانم این آرزوی من را برآورند، ممنونم و ان‌شاءالله در اجر آن شریک خواهند بود. لابد دوستانم در تربیت فرزندانم ـ که مسئولیت تربیت آن‌ها را به خاطر کارهای عمومی، نتوانسته‌ام به‌خوبی انجام دهم ـ توجه مبذول خواهند نمود.

۶- از امام عظیم‌الشأن که به نمایندگی ایشان برای اداره جنگ به جبهه می‌روم، انتظار دارم از دعا فراموشم نفرمایند.

۷- از نمایندگان محترم مجلس که ممکن است در برخوردها، گاهی با آن‌ها تند و بی‌ادبانه ‌حرف زده باشم، عذر می‌خواهم؛ امیدوارم ببخشند.

۸- اگر به فیض شهادت نائل گشتم، در پیشگاه الهی برای کسانی که حقی بر گردنم دارند، شفاعت خواهم کرد و لذا از آن‌ها می‌خواهم که بزرگوارانه از حقشان بگذرند و یا با مراجعه به وراث ‌من، مطالبه نمایند و در این صورت بازماندگانم از ادای حقوقی که شرعاً به اثبات برسد و یا ظن به‌صحت آن پیدا کنند، دریغ نخواهند کرد. ان‌شاءالله در قرارگاه با فرصت بیشتر این وصیت‌نامه را تکمیل می‌کنم.

روزنامه آسیا