بایدها و نبایدهای شب کنکور

به گزارش روز پلاس، جوردین کاستور، مهندس اپل، هیچ وقت اسیر محدودیت‌های خود نشده است. او نارس به دنیا آمد، زمانی که او ۱۵ هفته پیش از موعد متولد شد، پزشکان شانس اندکی برای بقای او پیش‌بینی می‌کردند. او در این زمان آنقدر ضعیف و کم‌وزن بود که در کف دست پدربزرگ‌اش می‌توانست جا بشود و می‌شد یک حلقه ازدواج را از بازویش رد کرد.

با این حال او این شرایط دشوار را تاب آورد، اما عوارض ناشی از زایمان زودرس، باعث شد که نابینا شود.

در زمان کودکی والدین خانم کاستور، او را تشویق می‌کردند که بر محدودیت‌هایش غلبه کند و فرا‌تر از توقعاتی که از او انتظار می‌رود، پیش برود. تحت همین شرایط بود که او علاقه پیدا کرد به سوی فناوری برود و از کامپیو‌تر دسکتاپ خانه و کامپیو‌تر مدرسه استفاده کند. آدم‌بزرگ‌های پیرامونش زمانی که او بچه‌مدرسه‌ای بود، همیشه گجتی در دست‌هایش می‌گذاشتند و به او کمک می‌کردند از آن‌ها استفاده کند.
 

ماجرای مهندس نابینای ۲۲ ساله اپل

تا اینکه او این باور را پیدا کرد که خودش می‌تواند برنامه‌نویس بشود. در همین مسیر هم پیش رفت و حالا او در شرکت اپل، روی فناوری‌هایی کار می‌کند که به آدم‌های نابینا کمک می‌کند، مثل فناوری خوانش خودکار متن‌ها.

اپل دوست دارد که فناوری‌ها و گجت‌هایش، از سوی آدم‌های دارای مشکلات بدنی هم بتوانند مورد استفاده قرار بگیرند و خانم کاستور، در این مسیر بسیار کوشیده و به شرکت اپل در این راستا کمک کرده است.

نخستین بار، سال ۲۰۱۵ او زمانی که در دانشگاه ایالتی میشیگان، دانشجو بود، به شرکت اپل معرفی شد. در مصاحبه کاری برای پذیرش، او تشریح کرد که آی‌پدی که به مناسبت سالروز تولدش در ۱۷ سالگی دریافت کرد، چقدر شگفت‌زده‌ و مشتاقش کرده است. همین آی‌پد که میزان اشتیاقش به دنیای فناوری بیشتر کرد. سابق بر این بسیاری از فناوری‌ها و وسایل جانبی که به کمک نابینایان می‌آید، می‌بایست خریداری می‌شدند، اما اپل امکان دسترسی رایگان به این فناوری‌ها را هم داده بود.

خوشبختانه خانم کاستور در مصاحبه قبول شد و به عنوان کارآموز در قسمت VoiceOver اپل شروع به کار کرد. در دوره کارآموزی، او مهارت‌ها خود را به خوبی نمایاند، تا آنجا که تمام‌وقت در بخش طراحی دسترسی و کیفیت، استخدام شد.

خانم کاستور عقیده دارد که فناوری مکملی بر خط بریل است. این خط بریل بود که به او کمک کرد‌ شناختی از برنامه‌نویسی پیدا کند.

او برای کار‌هایش از ابزارهایی مثل نمایشگر بریل استفاده می‌کند که می‌تواند به وسایل مختلف متصل شود. اما خیلی وقت‌ها به خاطر استفاده زیاد از فناوری VoiceOver استفاده از نمایشگر بریل را فراموش می‌کند.

او در حال حاضر روی برنامه Swift Playgrounds کار می‌کند که به زودی از سوی اپل رونمایی خواهد شد، این برنامه‌شناختی از برنامه‌نویسی برای کودکان ایجاد می‌کند. این برنامه، یک برنامه توانمندسازی است.

خانم کاستور پیامی برای نسل‌های بعدی برنامه‌نویسان نابیناست. به گفته او: نابینایی نباید شما را تعریف کند، نابینایی بخشی از شماست، مثل یک خصیصه شخصیتی شما می‌ماند، اما نباید امکان تعریف کردن شما را بیابد و نباید مشخص کند که شما در زندگی می‌خواهید چه کنید.
منبع: وب سایت یک پزشک