آمار عجیب از کانکس‌نشینی در تهران

بر اساس آخرین آمارها در حال حاضر، دو میلیون و ۳۰۰ هزار نفر در قالب ۵۶۱ هزار خانوار در استان تهران و یک میلیون و ۲۴۰ هزار نفر در قالب ۳۱۸ هزار خانوار در سکونت‌گاه‎های غیررسمی زندگی می‎کنند. بر اساس این آمار تکان‎دهنده و با در نظرگرفتن جمعیت بالغ بر ۱۵میلیونی در استان تهران، اکنون ۱۵ درصد جمعیت پایتخت در سکونت‌گاه‎های غیررسمی زندگی می‎کنند.

کد خبر: ۱۲۶۴۳۱

تاریخ انتشار:۱۹ تير ۱۳۹۸ - ۱۵:۲۶ - 10 July 2019

به گزارش روزپلاس؛ بر اساس شواهد موجود، زاغه‎نشینی، کپرنشینی و کانکس‎نشینی در حالی‎ که از سوی مرکز، مذموم قلمداد شده است و تلاش برای احیای زندگی اقشار آسیب‎پذیر در این مناطق صورت می‎گیرد، به نظر می‎رسد تمایل چندانی برای تغییر زندگی در این سکونت‌گاه‎ها وجود ندارد.

در حال حاضر، در هشت هزارو 772 هکتار در استان تهران و پنج‌هزارو 553 هکتار در شهر تهران، سکونت‌گاه غیررسمی وجود دارد. این مساحت در کل کشور 61 هزارو 657 هکتار است که نشان می‎دهد 14.23درصد مساحت کل سکونت‌گاه‎های غیررسمی در استان تهران قرار دارد. این رقم برای شهر تهران، 9درصد است.

و میلیون و 300 هزار نفر جمعیت ساکن در سکونت‎گاه‎های غیررسمی در استان تهران و یک میلیون و 240 هزار نفر در شهر تهران زندگی می‎کنند که بعد خانوار در استان تهران، 4.1 و در شهر تهران 3.9 نفر است. با در نظرگرفتن این موضوع، در حال حاضر، 561 هزار خانوار در استان تهران و 318 هزار خانوار در شهر تهران در سکونت‌گاه‎های غیررسمی به سر می‎برند.

در‌حال‌حاضر در اوشون‎تپه، کپرنشینی، کانکس‎نشینی و زندگی بدون آب و برق و گاز در جریان است.سکونت‌گاه‎های غیررسمی به خاطر همین اطلاق، به لحاظ مالکیتی دچار مشکل هستند. در بافت‎های فرسوده در برخی از جاها دچار مشکل هستند؛ اما در سکونت‌گاه‎های غیررسمی به خاطر همین اصطلاح، مشکل مالکیتی داریم و اسناد غیررسمی مالکیتی در حال دست به دست شدن و مبادله است و هیچ نظارتی نیز روی آنها وجود ندارد.

یکی از مهم‎ترین مشکلات در سکونت‌گاه‎های غیررسمی آن است که ساکنان تمایلی به تغییر زندگی خود ندارند و تمایل به کانکس‎نشینی یا زاغه‎نشینی دارند. تلاش ما در اوشون‎تپه برای جابه‎جایی افراد و زندگی بهتر با بی‌رغبتی ساکنان این مناطق روبه‌رو می‎شود یا به‎عنوان نمونه دیگر، در شهرستان قدس و ملارد، امکاناتی را برای تبدیل قولنامه به سند در نظر گرفته‎ایم؛ اما ساکنان تمایلی به تغییر آن ندارند؛ زیرا نگران آن هستند که مجبور باشند هزینه‎های مالیات و عوارض و... بپردازند.

برخوردهای یک‎شبه و گازانبری نمی‎تواند جلوی سکونت‌گاه‎های غیررسمی را بگیرد؛ همان‌گونه که برخورد ضربتی در خاک‎سفید نتوانست جلوی تجمع معتادان و زندگی غیررسمی در این منطقه را بگیرد و اکنون شاهد ساخت خانه‎های یک‎شبه در این مناطق هستیم.